Anne-baba olmanın sanki ilk şartı, nedense evladını hiçbir şeyden mahrum bırakmamaya çalışmak ve her türlü aktiviteye geç kalmadan, derhal atlamak. Bu sebeple, günün her saati bir başka kursa yollanan çocuklarla dolu etraf. Ben de yapmadım mı? Yaptım tabiki. Allahtan, çocuğum çok net hayır diyebiliyor, benim aklımı da başıma getirebiliyor. Yoksa bana kalsa, benim oğlan bir yandan piyano çalacak, kayak yapacak, yüzecek, satranç oynayacak, Aikidoya gidecek vs. İyi ki bana kalmamış:))
Her aktivitenin bir zamanı, ihtiyaç duyduğu bir kas yapısı ve çocuğun zihinsel gelişimin belli bir evresini tamamlamış olması gerekiyor. İşte rüzgar sörfünde biz bu üç özelliği şimdi yakaladık. Genellikle 7 yaş üstündeki çocuklar, bu spor için yeterince kaslı, komutları algılayabilen ve uygulayabilen sınıfa giriyorlar. Yaz mevsiminde, belki de bir çocuğun yönlendirilebileceği en iyi aktivite rüzgar sörfü. Öncelikle çocuğun boardda denge sağlaması, sonra yelken kaldırması ve rüzgarı yakalaması öğretiliyor. Bireysel sporlar içinde, belki de çocuğunuza hayatta kalmayı öğreten tek spor. Bunun bilincindeki çocuk da bu sporla kişiliğini gerçekten sağlamlaştırabiliyor, hayatta kalabilen güçlüdür çünkü. Oğlum 8 yaşında, bir süredir bu sporu Bodrum-Gümüşlük'teki yazlığımızın yanında bulunan bir sörf okulunda yapıyor. Her sabah keyifle erkenden uyanıp, mızırdamadan kahvaltısını yapıp koşarak gittiği tek eğlencesi. Bu arada şaka-maka derken oğlanın peşinden kim gidecek derdi düştü mü bize! Derhal sörf dersleri almaya başladım 40'ımdan sonra, belim ağrıyor olabilir, ayaklarım kopuyor olabilir ama bu işi derhal öğrenmem gerek, yoksa bu oğlan sörfü alıp açıldığında ne halt ederiz biz kıyıda?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder